Περίληψη: Οι ερευνητές, σε μια ολοκληρωμένη μελέτη αυτοψίας εγκεφάλου, ανακάλυψαν σημαντικές βλάβες στα αγγεία και τη λευκή ουσία σε γυναίκες που βίωσαν βία από συντρόφους. Σε αντίθεση με τους άνδρες αθλητές αθλημάτων επαφής, δεν εντοπίστηκαν ενδείξεις CTE (Chronic traumatic encephalopathy – Χρόνια τραυματική εγκεφαλοπάθεια).
Η μελέτη, η οποία παρατήρησε αυξημένες ιατρικές καταστάσεις όπως καρδιαγγειακές παθήσεις, υπογραμμίζει τις βαθιές επιπτώσεις της συντροφικής βίας στην υγεία του εγκεφάλου. Οι αποκαλύψεις αυτές αναδεικνύουν την ανάγκη εξειδικευμένης φροντίδας για τους εν λόγω επιζώντες.
Κύρια σημεία:
- Οι αυτοψίες εγκεφάλου γυναικών που αντιμετώπισαν βία από συντρόφους έδειξαν σημαντική αγγειακή βλάβη και βλάβη της λευκής ουσίας, αλλά όχι σημάδια CTE.
- Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι γυναίκες αυτές είχαν αυξημένες ιατρικές συννοσηρότητες, όπως καρδιαγγειακά και εγκεφαλοαγγειακά νοσήματα.
- Η έρευνα υποδηλώνει ότι οι συνέπειες της βίας μεταξύ ερωτικών συντρόφων στην υγεία του εγκεφάλου δεν έχουν αναγνωριστεί επαρκώς και απαιτούν ευρύτερη ιατρική αντιμετώπιση.
Πηγή: Νοσοκομείο Mount Sinai
Η μεγαλύτερη μελέτη αυτοψίας εγκεφάλου σε γυναίκες που είχαν βιώσει βία από συντρόφους αποκαλύπτει σημαντικές βλάβες στα αγγεία και στη λευκή ουσία του εγκεφάλου, αλλά δεν υπάρχουν ενδείξεις χρόνιας τραυματικής εγκεφαλοπάθειας (CTE), της νευροεκφυλιστικής νόσου που αναγνωρίζεται στους άνδρες αθλητές αθλημάτων επαφής που υφίστανται επανειλημμένα τραύματα στο κεφάλι.
Η διεθνής έρευνα, με επικεφαλής μια ομάδα του Ερευνητικού Κέντρου Εγκεφαλικών Τραυματισμών του Mount Sinai σε συνεργασία με το Γραφείο του επικεφαλής ιατροδικαστή της Νέας Υόρκης, δημοσιεύεται στο πιο πρόσφατο τεύχος του Acta Neuropathologica.
Είναι σημαντικό ότι η μελέτη αποκάλυψε επίσης σημαντική ιατρική συννοσηρότητα, συμπεριλαμβανομένης της καρδιαγγειακής και της εγκεφαλοαγγειακής νόσου, γεγονός που υποδηλώνει την ανάγκη να εξεταστεί ένα ευρύ φάσμα παθολογίας που βρίσκεται πίσω από την εγκεφαλική βλάβη που σχετίζεται με τη βία μεταξύ ερωτικών συντρόφων, καθώς και τις ιατρικές και ψυχιατρικές συννοσηρότητες που συμβάλλουν στην υγεία του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια της ζωής.
Παρά το πόσο συχνή είναι η βία μεταξύ συντρόφων – επηρεάζει μία στις τρεις γυναίκες σε κάποια στιγμή της ζωής τους – εντυπωσιακά λίγα είναι γνωστά για τη νευροπαθολογία της συντροφικής βίας.
Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της τραυματικής εγκεφαλικής βλάβης περιλαμβάνουν τον κίνδυνο νευροεκφυλιστικών ασθενειών, ενώ στον ευρύτερο Τύπο καθώς ακόμη και σε επιστημονικές συζητήσεις υπάρχει η υπόθεση ότι οι επαναλαμβανόμενες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που υφίστανται στο πλαίσιο της συντροφικής βίας είναι συγκρίσιμες με εκείνες που υφίστανται οι άνδρες αθλητές αθλημάτων επαφής.
“Επειδή η ομάδα μας διεξάγει εδώ και χρόνια έρευνα και κλινική παρακολούθηση επιζώντων από συντροφική βία, υποψιαζόμασταν έντονα ότι η νευροπαθολογία της εγκεφαλικής βλάβης μπορεί να είναι πολύ πιο πολύπλοκη από ό,τι πιστεύεται”, δήλωσε η Κρίστεν Νταμς-Ο’Κόνορ, διδακτορική ερευνήτρια, διευθύντρια του Ερευνητικού Κέντρου Εγκεφαλικής Βλάβης του Mount Sinai και επικεφαλής συγγραφέας της δημοσίευσης.
“Μέσω της μοναδικής μας συνεργασίας με το Γραφείο του επικεφαλής ιατροδικαστή εδώ στη Νέα Υόρκη και διεθνείς συναδέλφους, καταφέραμε να ρίξουμε φως σε αυτή την κατηγορία που έχει σχεδόν απουσιάσει από την ιατρική βιβλιογραφία”.
Η συνεργασία μεταξύ του Ερευνητικού Κέντρου Εγκεφαλικών Κακώσεων και του Γραφείου του Αρχιεπιθεωρητή Ιατροδικαστή χρονολογείται από το 2019, όταν οι δύο φορείς εδραίωσαν μια πρωτοφανή ακαδημαϊκή συνεργασία με κοινό στόχο τον εντοπισμό αποβιωσάντων με ιστορικό τραυματικής εγκεφαλικής βλάβης για ένταξη στο πρόγραμμα δωρητών εγκεφάλου Μετεγενέστερες επιπτώσεις της Τραυματικής εγκεφαλικής βλάβης (TBI: Traumatic Brain Injury – LETBI: The Late Effects of Traumatic Brain Injury).
Η κλινική ερευνητική ομάδα κάλεσε τις οικογένειες των θανόντων να συμμετάσχουν σε συνέντευξη, ώστε η ομάδα να μάθει περισσότερα για την υγεία του θανόντος, το ιστορικό του εγκεφαλικού τραύματος και τυχόν συμπτώματα κλινικής εξασθένησης που μπορεί να είχαν παρατηρήσει οι συγγενείς κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Το μεταθανάτιο πρωτόκολλο της μελέτης LETBI περιλαμβάνει απεικόνιση “ex vivo”, κατά την οποία σαρώνεται ολόκληρο το δείγμα του εγκεφάλου σε υψηλή ανάλυση. Αυτό επιτρέπει στους ερευνητές να εντοπίζουν βλάβες που είναι αόρατες στο ανθρώπινο μάτι και που θα μπορούσαν να διαφύγουν σε μια τυπική αυτοψία εγκεφάλου, επιτρέποντας μια εξέταση απαράμιλλης πιστότητας.
Για την προοδευτική σειρά περιπτώσεων, ελήφθησαν 14 εγκέφαλοι σε διάστημα δύο ετών από γυναίκες με τεκμηριωμένη βία από συντρόφους (ηλικίας 20-70 ετών, διάμεσος 30 ετών) και πολύπλοκο ιστορικό, συμπεριλαμβανομένου προηγούμενου τραυματικού εγκεφαλικού τραυματισμού, μη θανατηφόρου στραγγαλισμού, εγκεφαλοαγγειακών, νευρολογικών ή/και ψυχιατρικών παθήσεων και επιληψίας.
Κατά τη νεκροψία, όλοι είχαν παλαιά ή/και πρόσφατα στίγματα τραυματικής εγκεφαλικής βλάβης (φυσικά σημάδια που παρατηρούνται στον εγκέφαλο και είναι χαρακτηριστικά της πάθησης). Σε ορισμένους παρατηρήθηκε σημαντική παθολογία των αγγείων και της λευκής ουσίας.
Στοιχεία εγκεφαλοαγγειακής νόσου από λακκούβες (μικρές κυστικές κοιλότητες στον εγκέφαλο που συνήθως προκύπτουν από ισχαιμικό έμφραγμα και πολύ σπανιότερα από μικρή, βαθιά εγκεφαλική αιμορραγία) ή/και από χρόνια έμφρακτα (τοπικές περιοχές νεκρού ιστού που προκύπτουν από αδυναμία αιμάτωσης).
Η νευροπαθολογική μεταβολή της νόσου Αλτσχάιμερ ήταν παρούσα μόνο στο γηραιότερο περιστατικό της σειράς (ηλικίας 70-79 ετών), ενώ σε κανένα δεν εντοπίστηκε νευροπαθολογική μεταβολή CTE.
Τα ευρήματα από την αρχική προοπτική σειρά περιστατικών ώθησαν σε παρόμοια διερεύνηση μιας διευρυμένης σειράς περιστατικών 70 αρχειακών περιστατικών βίας μεταξύ συντρόφων (ηλικίες από τα τέλη της εφηβείας έως τα τέλη της δεκαετίας του ’80, διάμεση ηλικία 30 ετών) που συγκεντρώθηκαν από πολλά διεθνή ιδρύματα. Σε αυτή την αρχειακή σειρά, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε και πάλι ενδείξεις παθολογίας των αγγείων και της λευκής ουσίας.
Μόνο περιορισμένες νευροεκφυλιστικές πρωτεϊνοπάθειες εμφανίστηκαν στα γηραιότερα άτομα, χωρίς καμία να πληροί τα κριτήρια συναίνεσης για νευροπαθολογικές αλλαγές CTE.
“Μας εξέπληξε το βάρος της συννοσηρότητας της υγείας που έφεραν οι γυναίκες αυτής της έρευνας. Περίπου οι μισές είχαν επιληψία και χρόνιες ασθένειες όπως ο διαβήτης, η υπέρταση, η χρήση ουσιών και ο ιός HIV ήταν συχνές”, δήλωσε η Δρ. Νταμς-Ο’Κόνορ.
“Τα ευρήματα δείχνουν σαφώς ότι θα πρέπει να ανοίξουμε ένα πολύ ευρύτερο πεδίο όταν πρόκειται να χαρακτηρίσουμε τη νευροπαθολογία της εγκεφαλικής βλάβης και του μετατραυματικού νευροεκφυλισμού που σχετίζονται με τη συντροφική βία”.
“Οι συνέπειες της βίας μεταξύ συντρόφων είναι τεράστιες τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο και είναι πιο συχνή από ό,τι οι περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν”, πρόσθεσε. “Η έρευνά μας υποδηλώνει ότι είναι ένας συχνά μη μετρήσιμος και υποαναγνωρισμένος παράγοντας που συμβάλλει στην έκπτωση της εγκεφαλικής υγείας που βιώνουν πολλοί επιζώντες”.
Η Ρεμπέκα Φόλκερθ, MD, νευροπαθολόγος στο Γραφείο του επικεφαλής ιατροδικαστή της Νέας Υόρκης, κλινική καθηγήτρια Ιατροδικαστικής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή Γκρόσμαν του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, τονίζει ότι “χωρίς στενή συνεργασία μεταξύ των ιατροδικαστικών κέντρων, όπου αναλύονται οι βίαιοι θάνατοι για ιατροδικαστικούς σκοπούς, και των συνεργατών κλινικής έρευνας, όπως αυτοί του Ερευνητικού Κέντρου Εγκεφαλικών Βλαβών του Mount Sinai, η πρόοδος στον τομέα της βίας μεταξύ συντρόφων θα παραμείνει εξαιρετικά περιορισμένη.
“Ο μόνος τρόπος για την κατανόηση των σχετικών εγκεφαλικών κακώσεων σε κυτταρικό επίπεδο είναι η συντονισμένη, εντατική εξέταση απευθείας στους εγκεφάλους των ατόμων που έχουν προσβληθεί. Είμαστε τόσο ευγνώμονες για αυτή την αρχική ευκαιρία και ελπίζουμε να την επεκτείνουμε, χρησιμοποιώντας και μοιραζόμενοι παράλληλα ό,τι μάθαμε”.
Οι ερευνητές συμβουλεύουν οποιονδήποτε συναντά κάποιον με ιστορικό βίας μεταξύ ερωτικών συντρόφων να γνωρίζει ότι το άτομο μπορεί να έχει νευρολογική βλάβη που επηρεάζει την υγεία και τη λειτουργία του εγκεφάλου του.
Το έργο των ερευνητών και των κλινικών γιατρών του Ερευνητικού Κέντρου Εγκεφαλικών Κακώσεων του Mount Sinai έχει καταδείξει σταθερά ότι τα άτομα που ζουν με εγκεφαλική βλάβη μπορεί να μην είναι σε θέση να επωφεληθούν από τις συνήθεις παρεμβάσεις που δεν είναι προσαρμοσμένες για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων τους.
Μπορεί να χρειάζονται διαφορετικές προσαρμογές, περισσότερες υπενθυμίσεις και περισσότερη υποστήριξη για να επωφεληθούν από τη διαθέσιμη βοήθεια.
“Εάν κάποιος με εγκεφαλική βλάβη χάσει ένα ραντεβού, αυτό μπορεί να μην οφείλεται στο ότι είναι αχάριστος για τη βοήθεια ή ότι δεν ενδιαφέρεται για την υπηρεσία που προσφέρεται. Αν χάνουν την ψυχραιμία τους, μπορεί να είναι μια εκδήλωση νευροσυμπεριφορικής δυσλειτουργίας που αποδίδεται στην τραυματική εγκεφαλική βλάβη.
“Εάν παραμένουν σε μια βίαιη σχέση, μπορεί να είναι ότι δεν έχουν τις γνωστικές και εκτελεστικές δεξιότητες ή τους πόρους που απαιτούνται για να οργανώσουν μια ασφαλή και επιτυχημένη πορεία προς την ασφάλεια”, εξήγησε η Δρ. Νταμς-Ο’Κόνορ. “Αυτό δεν είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να κατηγορηθεί ο επιζών”.
Τα αποτελέσματα αυτής της σειράς περιπτώσεων αποτελούν μια άνευ προηγουμένου πρόοδο στην κατανόηση της εγκεφαλικής βλάβης που σχετίζεται με τη βία του συντρόφου και οι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχει ένα μήνυμα ελπίδας στα ευρήματά τους. Οι αγγειακοί παράγοντες που συμβάλλουν στη γνωστική εξασθένιση και παρακμή μπορεί να είναι θεραπεύσιμοι σε ορισμένες περιπτώσεις.
Δεδομένης της υψηλής επιβάρυνσης της αγγειακής εγκεφαλικής βλάβης, σε συνδυασμό με την εκτεταμένη συννοσηρότητα νόσων που παρατηρήθηκε σε αυτή την ομάδα, είναι πιθανό ότι ορισμένα συμπτώματα που βιώνουν τα άτομα που ζουν με εγκεφαλική βλάβη σχετιζόμενη με τη βία από σύντροφο μπορεί να είναι θεραπεύσιμα, ή ακόμη και να προλαμβάνονται.
Η ενδοοικογενειακή βία συχνά δεν καταγγέλλεται και οι επιζώντες μπορεί να δυσκολεύονται να έχουν πρόσβαση ακόμη και σε βασική υγειονομική περίθαλψη. Ο συστηματικός έλεγχος για τη βία μεταξύ συντρόφων μπορεί να συνδέσει τους επιζώντες με τους διαθέσιμους πόρους – και πιθανώς θα μπορούσε να έχει σώσει ακόμη και τη ζωή των νεαρών γυναικών στην παρούσα μελέτη.
Σχετικά με αυτή την έρευνα για την IPV – Intimate Partner Violence και το εγκεφαλικό τραύμα
Συγγραφέας: Dr. Elizabeth Dowling
Πηγή: Mount Sinai Hospital
Επικοινωνία: Dr. Elizabeth Dowling – Mount Sinai Hospital
neurosciencenews
“Ο πλανήτης δεν κάνει τίποτα άλλο από το να μας στηρίζει, και εμείς διαπράττουμε συνεχώς εγκλήματα κατά της φύσης”
— Δάφνη Ζουνίγκα, Αμερικανίδα ηθοποιός
