Γιατί πολλοί άνθρωποι ενώ δηλώνουν ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι από τον γάμο και τις σχέσεις τους καταφεύγουν στην απιστία; Το τελευταίο βιβλίο της Esther Perel επαναφέρει στο προσκήνιο την εν λόγω συζήτηση, με την γνωστή αμερικανίδα θεραπεύτρια να ασχολείται περισσότερο με την περίπτωση του γάμου και των αντίστοιχων εξωσυζυγικών σχέσεων.
Πιο συγκεκριμένα, η Perel τονίζει σωστά αυτό στο οποίο εστιάζουν και οι περισσότεροι μελετητές. Το ότι δηλαδή οι εξωσυζυγικές σχέσεις δεν είναι πια αυτό που ήταν παλιότερα, γιατί και ο γάμος πια δεν είναι αυτό που ήταν πιο παλιά. Ο σύγχρονος γάμος χαρακτηρίζεται κυρίως από την ελεύθερη επιλογή δύο αυτόνομων ατόμων που, θεωρητικά τουλάχιστον, «βασίζεται στην αγάπη και την αφοσίωση και όχι στο καθήκον και την υποχρέωση».
Για αυτό και συχνά όταν στρεφόμαστε σε κάποιο πρόσωπο έξω από τον γάμο μας, δεν είναι ότι γυρίζουμε την πλάτη στον σύντροφό μας που μας αγαπά και μας στηρίζει, αλλά «στον εαυτό μας έτσι όπως έχει γίνει». Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι δεν ψάχνουν κάποιον άλλο σύντροφο, αλλά μια διαφορετική πλευρά του εαυτού τους.
Είναι στη βάση αυτή που η Perel στηλιτεύει τη συνήθη πρακτική να ρίχνουμε στον ίδιο τον γάμο το φταίξιμο για την ύπαρξη τρίτων προσώπων, αντί να εστιάζουμε στην πραγματική αιτία που είναι οι επιθυμίες και οι υπαρξιακές μας αναζητήσεις. Ειδικά όταν, σαφώς λανθασμένα, εξιδανικεύουμε μια εξωσυζυγική σχέση η οποία λόγω των συνθηκών είναι απαλλαγμένη από τις υποχρεώσεις και τη ρουτίνα της καθημερινότητας.
Έτσι, ο συνδυασμός όλων εκείνων των στοιχείων που τροφοδοτούν την ερωτική σχέση με το τρίτο πρόσωπο καθιστούν τη λήξη της μια πολύ δύσκολη διαδικασία. Για την Perel λοιπόν, είναι το ενδεχόμενο να χάσουμε εκείνη την πλευρά του εαυτού μας που ξύπνησε η καινούρια ερωτική περιπέτεια και όχι η απώλεια του νέου συντρόφου που συνήθως αποτρέπει ή συνεχώς αναβάλλει τη λήξη της εξωσυζυγικής σχέσης.
Διέξοδο για την αμερικανίδα θεραπεύτρια αποτελεί η συνειδητοποίηση πως όλα εκείνα τα στοιχεία του εαυτού μας που ανακαλύψαμε εκ νέου και φοβόμαστε να χάσουμε, μπορούμε όχι μόνο να τα διατηρήσουμε και μετά τη λήξη της εξωσυζυγικής σχέσης, αλλά και να τα προσαρμόσουμε στον έγγαμο βίο μας.
Είναι σαφές πως η συγκεκριμένη προσέγγιση της Perel δεν καλύπτει όλες τις, ξεχωριστές κάθε φορά, περιπτώσεις των σχέσεων έξω από τον γάμο. Όπως και η ίδια αναφέρει, δεν αφορά τις περιπτώσεις των ναρκισσιστών που απατούν συνεχώς επειδή απλά μπορούν. Όμως μας προσφέρει ένα πολύ ενδιαφέρον ερμηνευτικό πλαίσιο για τις περιπτώσεις ανθρώπων που ενώ δηλώνουν ευτυχισμένοι με το γάμο τους και ότι αγαπούν τον σύντροφό τους, εντούτοις προσφεύγουν σε τρίτα πρόσωπα.
Δρ. Ευάγγελος Λιότζης
Ειδικός σεξουαλικότητας
Σύμβουλος σχέσεων και γάμου
